معنی ناخوش دار در لغت نامه دهخدا

در تداول، که بیماردار است. که بیمارداری می کند. که پرستاری بیماری بعهدۀ اوست

معنی ناخوش دار در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه بیمارداراست کسی که پرستاری بیماری را بعهده دارد

معنی ناخوش دار - جستجوی لغت در جدول جو

ناخوش دار

لغت نامه دهخدا

ناخوش دار

فرهنگ لغت هوشیار

ناخوش داری

(خوَشْ / خُشْ)

در تداول، پرستاری بیمار. بیمارداری. تیمارداری بیمار

لغت نامه دهخدا

ناخوش گوار

(خوَشْ / خُشْ گُ)

هرغذای عسیرالهضم که دیر تحلیل رود و گوارا نباشد. (ناظم الاطباء) ، بی مزه. بی نمک. که موافق طبع نباشد. نادلچسب. که پسند خاطر نیفتد:
با ملاحت کنده بودی نام کردندت ملیح
هم بر آن نامی اگر بی ملحی و ناخوشگوار.
سوزنی.
، ناگوار. مقابل خوشگوار. رجوع به خوشگوار شود:
صد اقداح نوشین لطفش نیرزد
به یک جرعۀ زهرناخوشگوارش.
لطف اﷲ نیشابوری

لغت نامه دهخدا

ناخوش کردار

(خَشْ / خُشْ کِ)

بدکردار. بدعمل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ناخوش دیدار

(خَوشْ / خُشْ)

کریه المنظر. بدصورت. که روئی خوش ندارد. صاحب منتهی الارب آرد: قفدر، زشت پیکر ناخوش دیدار

لغت نامه دهخدا

ناخوش حال

(خوَشْ / خُشْ)

ناخوش احوال. که سالم و تندرست نیست. که بیمار است. که در حال ضعف یا بیماری یا نقاهت است، که شادمان و سردماغ نیست. غمگین. غمین. ملول. افسرده. نژند. ناشاد. مقابل خوشحال

لغت نامه دهخدا

ناخنه دار

(دِ شِ)

که به ناخنه مبتلاست. که در چشم ناخنه دارد، چشمی که ناخنه دارد. چشمی که مبتلا به مرض ناخنه است:
چشم شرع از شماست ناخنه دار
بر سر ناخنه سبل منهید.
خاقانی

لغت نامه دهخدا